Een stukje carnaval

Elk jaar fotografeer ik enkele carnavalsoptochten. Vanmiddag ging ik voor de details. Ik schroefde de XF 50-140 mm voor mijn Fujifilm X-T2. Voor de fijnproevers: dat is een telelens met 35 mm equivalent 75-210 mm. Overzichtfoto’s van grote groepen of opnames van hele praalwagens zijn daarmee lastig te maken. Dat wilde ik ook niet. Er staan genoeg mensen met smartphones langs de weg die dit soort foto’s maken.

Zoals gezegd: ik ging voor de details. Die kleine dingen maken een optocht vaak leuk. Met een telelens kun je ze goed van hun omgeving isoleren waardoor alle aandacht uitsluitend op dat ene onderwerp wordt gevestigd. Alle drukte die bij een optocht hoort valt buiten het kader. Maar je voelt de aanwezigheid omdat het detail je als het ware in de actie zuigt.

Ik ben aardig in mijn opzet geslaagd al moest ik enkele leuke tafereeltjes wel laten voor wat ze waren. Een tweeling in een kinderwagen paste niet in mijn kader. Een uitsnede van een kindje alleen dan weer wel.

Op de foto die ik voor dit blog uitkoos wordt het hoofdonderwerp nog eens extra geïsoleerd door de rook die de jongeren op de carnavalswagen uit een rookmachine bliezen. Je ziet twee armen met wijzende handen en verder weinig. Toch voel je de hectiek van de optocht. Iemand die wel eens een carnavaloptocht heeft gezien zal de rook om de carnavalswagen direct associeren met actie, herrie, drank. Buiten dit fotokader vieren jongeren carnaval. Als ik de hele wagen had gefotografeerd zou de foto minder indruk maken.