Toegepaste kunst

De boer die hier aan het werk was zal geen kunstopleiding hebben gehad, neem ik aan. Ik vermoed dat hij weet hoe hij zo efficiënt mogelijk zijn akker moet bewerken en zijn gewassen moet telen. Maar hij zal nooit gehoord hebben van de Chileen Eugenio Cruz Vargas, van de Duitser Gernod Weis of van de Hongaar Jack Mancino. Het waren meesters in de beheersing van het lijnenspel. Van de Nederlander Pieter Mondriaan heeft deze boer misschien wel gehoord, maar die zal hem niet geïnspireerd hebben om hier een fraai stukje kunst in het Zuid-Limburgse landschap neer te leggen.

Lijnen zijn een wezenlijk onderdeel voor vormgeving. Kleuren en helderheden ook. Een kunstenaar ordent er een compositie mee en kan er meer of minder herkenbare vormen mee creëren, figuratief of abstract. Veel kunstenaars ontwikkelen daarin een eigen stijl en Mondriaan zelfs De Stijl. Ook in de fotografie worden lijnen gebruikt om ritme, structuur of patronen in beeld brengen.

Ik toon hier ook een foto die het vooral moet hebben van lijnenspel. Dat gegeven op zich maakt me nog geen kunstenaar. Ik roep al jaren dat het geen kunst is om een kunstwerk te fotograferen. Mijn verdienste is dat ik een uitzichttoren beklom, daar dit door mensen geschapen landschap zag en het heb gefotografeerd. De voor mij anonieme boer zal er zich niet van bewust zijn geweest, dat hij zijn ploeg gebruikte zoals een kunstenaar zijn ets. Toch creëerde hij hier naar mijn idee een vorm van toegepaste kunst.